เบิ้ล คือเด็กอีสานคนหนึ่ง ที่มีความฝันอยากจะเป็นนักร้องมาก ๆ ครับ อยากอยู่ท่ามกลางแสงสีเสียงพร้อมคนดูที่ตั้งใจมาเพื่อดูเราจริง ๆ
ตอนที่ผมคิดแบบนี้ผมมีคันนาเปรียบเสมือนเวที มีรวงข้าวเป็นคนดู แสงแดดเปรียบเสมือนแสงไฟ พอถึงเวลามีงานคอนเสิร์ตใกล้ ๆ แถวบ้านส่วนใหญ่ล้วนจะเป็นเพลงทางอีสานผมจะไปดูประจำ แล้วก็ยืนเกาะเหล็กที่กั้นหน้าเวทีมองไปที่ศิลปิลคนนั้นว่าถ้าสมมุติบนเวทีเป็นเราคิดแล้วก็อมยิ้มแล้วขนลุกขึ้นมาทันทีผมจะคิดเสมอว่าสักวันผมจะต้องทำให้ได้ แต่ช่วงนั้นผมก็แค่คิดโดยที่ไม่ลงมือทำผมจะกวน และเต้นหน้าเวทีเหมือนวัยรุ่นทั่วไป
พอมาถึงวันนี้มันถือว่าเกินคาดที่ฝันไว้มาก ๆ ผมเห็นสายตาคนดูที่มาดูผมทีไรน้ำตามันอยากจะไหลออกมา แต่ผมก็พยายามเก็บน้ำตานั้นไว้มันคือน้ำตาของการดีใจที่ถึงแม้ว่ามันจะไหลออกมามันก็ไม่ผิด
ขอบพระคุณทุกคนจริง ๆ ที่เข้ามาเติมเต็มและเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของนักร้องบ้านนาอีสานคนนี้ ผมจะเตือนตัวเองประจำเวลาขึ้นจะไม่หลงเวลาลงจะไม่ท้อ แชมป์ที่ว่าชิงมายากแล้ว แต่การรักษาแชมป์นั้นยากยิ่งกว่า...
ขอให้ทุกคนอยู่ด้วยกันไปนาน ๆ นะครับ
เบิ้ล ปทุมราช อาร์สยาม
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น