เสียเวลาอ่านสักนิด....มีเรื่องเล่าก่อนขึ้นคอนเสิร์ตมาฝาก
ทุกคนจะคิดว่าผมสร้างเรื่องไหม อันนี้ไม่เป็นไรแค่อยากบอก....
คืนวันนั้น ก่อนผมจะเข้าไปเล่นคอนเสิร์ตผมไปก่อนเวลานึกว่าจะได้ขึ้นสี่ทุ่มครึ่งแต่เช็คเวลาอีกที คือห้าทุ่ม จึงเดินออกมาหลังเวทีเห็นเด็กน้อยวัยรุ่นกลุ่มหนึ่ง อายุน่าจะประมาณ 13 - 14 ปี บางคนก็นั่งอยู่บนรั้วบางคนก็ปีนอยู่บนต้นไม้ ด้วยความที่อยากชมคอนเสิร์ต
ผมจึงตัดสินใจเดินไปหาเด็กกลุ่มนั้นแล้วนั่งบนรั้วกับพวกเขา เด็กที่อยู่บนต้นไม้ก็รีบลงมานั่งกับผม ผมไม่รู้ว่าเค้ารู้หรือเปล่า ว่าผมเป็นนักร้องที่จะมางานวันนี้แต่เด็กกลุ่มนั้นรู้ อมยิ้มกันใหญ่เลย ผมจึงถามว่า ทำไมถึงปีนรั้วกับต้นไม้ล่ะน้อง เด็กน้อยคนหนึ่ง ตอบขึ้นมาว่า "ตอนแรกผมนึกว่าเค้าให้ดูฟรีครับผมไม่รู้ว่าเขาให้ซื้อบัตร" ผมเลยอมยิ้มในใจ นึกถึงตอนเด็กเด็ก
ผมคิดในใจอยากจะเอาเงินให้เด็กเข้าไปดูคอนเสิร์ตอยู่เหมือนกัน แต่เห็นว่าน้องยังเด็กอยู่ เลยเป็นห่วงมากกว่า เพราะข้างในมีวัยรุ่นมากหน้าหลายตา คงจะยังไม่เหมาะกับวัยของเขา ผมจึงควักเงินจำนวนหนึ่ง ให้เด็กคนหนึ่งในกลุ่มไปซื้อของมากิน สักพักเขาก็กลับมาพร้อมลูกชิ้นถุงใหญ่ เขาชวนผมกิน ผมเลยบอกว่ากินเถอะหนูเดี๋ยวพี่ต้องเตรียมตัวไปร้องเพลง ผมกระโดดลงจากรั้วแล้วก็หันหลังไปส่งยิ้มให้เด็กกลุ่มนั้น ก่อนจะขึ้นคอนเสิร์ตต่อไป......
อะไรที่เราทำแล้วมีความสุข จงทำต่อไป ถึงใครจะคิดยังไงก็ตาม เราไม่สามารถที่จะห้ามความคิดคนอื่นได้ แต่เราสามารถทำทุกอย่างที่เราทำแล้วมีความสุขได้จ้า
ตอบลบ